دردی نبود اندر دلی،خاکی نبود اندر گِلی
در این کرانه ی زمین ،فردی نبود غم حاصلی
اما دگر رفت آن زمان،دوران بار ساربان
آمد زمانی تازه تر ،جامی نبود در محفلی

آمد نگاری آشنا ، از سوی باغ قصه ها
نقشی بزد در زندگی با روی خوش اما بلا
آنی که در اَمیالِمان،نامش بُوَد خیالمان
آمد،ببرد او بالمان،با صد هزارانی جفا

نگارنده